Een zon en een dromedaris?
Alle kinderen komen vroeger of later thuis met vragen waar je als ouder niet direct een goed antwoord op weet. ‘Hoe ver weg is de zon?’ ‘Waarom heeft een kameel twee bulten en een dromedaris maar één?’ Met google kom je tegenwoordig al een heel eind maar op sommige vragen is het antwoord niet zo gemakkelijk.

Als je van je kind de vraag krijgt: ‘Wat is ADHD?’ dan is dat geen eenvoudig iets om uit te leggen. Er is geen vaststaand antwoord zoals: ‘gemiddeld zo’n 149.600.000 kilometer’. Want hoe leg je een kind uit wat ADHD is, zonder dat het klinkt als iets waar je alleen maar heel veel last van hebt? Hoe zorg je ervoor dat je kind ADHD niet gaat zien als een soort donkere wolk die boven zijn leven hangt?

Toch is het belangrijk om wel een duidelijk antwoord te geven. Voor kinderen is deze kennis namelijk erg belangrijk. Met een goede uitleg kun je ervoor zorgen dat ADHD niet langer een woord is waar kinderen weinig van begrijpen, waar ze zich zorgen over maken en dat als een last op ze drukt, maar eerder een eigenschap of een groep eigenschappen (zowel positief als negatief) waarmee ze kunnen leren omgaan.

Maar hoe dan?

• Begin met de basis:
ADHD is een engelse afkorting voor een grote verzameling kenmerken. Bij iedereen uit zich dit weer anders. Wat wel overeenkomt bij iedereen, is dat ADHD voor een groot deel erfelijk is. Vaak is er in de familie nog minimaal één ander persoon met (kenmerken van) ADHD.

Melanie Strijbosch en Ruby Pothoven zijn de auteurs van ‘Kijk mij…’ een interactieve methode voor psycho-educatie voor kinderen met ADHD en autisme. Deze methode is te bestellen via www.graviant.nl. In hun praktijken voor speltherapie en integratieve therapie werken zij dagelijks met kinderen met ADHD en/of autisme. In deze blog vertellen ze over het belang van psycho-educatie en het werken met een kind met een diagnose. 

• Gebruik voorbeelden uit de praktijk:
Kinderen met ADHD weten zelf vaak heel goed welke dingen ze lastig vinden. Hier kun je naar terugverwijzen als je uitleg geeft over de kenmerken van ADHD.

• Stem je informatie af op je kind:
Als je aan je kind vertelt dat ook Bill Clinton en Cher ADHD hebben dan is de kans groot dat je kind geen flauw idee heeft over wie je het hebt. Cabaretiers als Jochem Myjer en Hans Theeuwen zijn voor kinderen een stuk bekender, maar ook Steven Spielberg, de maker van films zoals Jurassic World en Transformers is voor veel kinderen bekend.
Verder kun je gebruik maken van (voor)leesboeken om het gesprek vorm te geven. Een voorbeeld van zo’n boek is Mees in Blauw-Wit. In dit positieve (voor)leesboek over ADHD, worden zowel de positieve kanten van ADHD belicht, als de moeilijkheden die kinderen met ADHD en hun omgeving ondervinden.

• Hou het positief:
Maak aan je kind duidelijk dat er ook leuke kanten zijn aan het hebben van ADHD.
Kinderen met ADHD hebben vaak een enorm uithoudingsvermogen, zijn creatief, enthousiast en vinden het meestal niet eng om nieuwe dingen uit te proberen.

En daarna?
Een kind uitleggen wat ADHD is en wat dat in het dagelijks leven betekent is geen eenmalig gesprek, maar veel eerder een doorlopend onderwerp wat terug zal komen in de verschillende levensfasen van je kind. Door open en positief te reageren kun je ervoor zorgen dat je kind ook de volgende keer weer met zijn of haar vragen naar je toe durft te komen.

Melanie Strijbosch en Ruby Pothoven zijn de auteurs van ‘Kijk mij…’ een interactieve methode voor psycho-educatie voor kinderen met ADHD en autisme. In hun praktijken voor speltherapie en integratieve therapie werken zij dagelijks met kinderen met ADHD en/of autisme. In deze blog vertellen ze over het belang van psycho-educatie en het werken met een kind met een diagnose.