Dit boekje verduidelijkt het concept van de “Window of Tolerance” middels beelden. Tot nu toe wordt dat vooral met spanningscurves gedaan, waarin de gebieden van optimale spanning, hypo- en hyperarousal worden weergegeven. Als ondersteuning bij de uitleg is er nu ook dit getekende Spanningsraam. Het beeld is begrijpelijk voor zowel jeugd als volwassenen; de therapeut past zelf taalgebruik aan.

Gebruik als thermometer: Hoe hoog zit jij nu in je spanning? 
Optimale spanning is nodig om te leren. Dat geldt op school, maar ook in therapie. Als je te laag in je spanning zit, wordt je onvoldoende uitgedaagd. Dat lijkt een comfortabele positie, maar je leert niks, neemt geen nieuwe dingen op. Je blik reikt niet boven de vensterbank uit, zo toont de illustratie. Ook wanneer het lichaam vanwege ervaren gevaar in een toestand van extreem lage spanning komt (bekend als “passive freeze”), is je blikveld beperkt. Hetzelfde geldt op een andere manier als je te hoog in je spanning zit. Het meisje in de tekening kijkt dan letterlijk tegen het rolgordijntje aan, en niet meer door het raam naar buiten.

De laatste tekeningen in dit boekje geven de mogelijkheid een eigen raam te kiezen, en daarin aan te geven hoe hoog actuele spanning is. De een kan meer hebben dan de ander. Mensen verschillen in aanleg, maar ook in wat ze meemaakten, in hoe ze daar op reageerden, of hoe ze opgevangen zijn. Je kan vanaf de start een klein raampje hebben gehad, maar het kan ook zo zijn dat je rolgordijntje door al je ervaringen wat is gezakt, en je nu heel snel aan je bovengrens bent. 

Gebruik binnen traumabehandeling 
Met name tijdens traumaverwerking is het belangrijk dat de cliënt binnen zijn raam blijft. Dat vraagt oplettendheid van de therapeut. Het helpt enorm als de cliënt daarin zelf zaken kan aangeven en (mede) regie kan behouden. Daarvoor dient hij een aantal zaken te weten.