Ik wil (niet)!

‘Daar zit een koppie op’, zeggen mensen wel eens over kinderen, ‘wacht maar tot die ouder is.’ In moderne termen wordt het ook wel hooggevoelig met een sterke wil genoemd. Wat het ook is… mijn dochter kan er ook wat van. Ze gaat niet zitten in haar kinderstoel – benen wijd, je kent het – als ze gedwongen wordt, ze neemt alleen een hap van haar bord als ze zelf mag eten, ze wil best gaan slapen en liggen in bed, maar pas op het moment dat ze zelf kiest te gaan liggen, ze wil geen handje, ze…

En mama probeert geduldig te zijn. Tegen een brood naar buiten duwend kind kun je toch niet op en beentjes breken doe ik ook liever niet.

Dus we wachten, meestal, tot mama’s geduld op is. Ik stel me zo voor dat we binnen een paar jaar kunnen praten met elkaar. Dan zal ze vast wat meer begrijpen, kan ik haar wat vaker vragen te doen wat ik wil dat zij doet. Direct, niet pas over een kwartier. Toch?
Nee, vast niet! En ach… zo werkt het ook niet, zelfs niet voor grote, sterke volwassenen. Tenzij ik wil dwingen (en ja, soms moet dat). Nadenkend over dit onderwerp las ik mijn dochter mijn prentenboekje ‘Bob onder de blubber’ voor de zoveelste keer voor. Zij zag vooral de varkens en de vieze Bob. Ik zag ineens een ouder en een kind en een verrassende ontknoping.

Zonder alles te verklappen: Bob is vies, hij wil schoon worden en zint op een plan om in de wasstraat te komen. Daarvoor moet alles wijken. Rekening houden met anderen? Dat is er niet bij, het komt niet in hem op. Hij leert het… en de opvoeder komt tot een verrassende oplossing.

Ik besef mijn droom te hebben omschreven. ‘Oplossingsgericht opvoeden’ heet het ook wel. Niet wat het kind wil zonder rekening te houden met anderen, maar ook niet gewoon maar wat de opvoeder wil, zonder rekening te houden met het kind. Maar een oplossing die voor beiden werkt. Dat kan soms… meestal.

Wanneer mijn dochter twee is, peuterpuber, of vier, eigenwijze dame, zal ze hopelijk nog steeds Bob onder de blubber tevoorschijn halen. Dan lezen we het gezellig weer. Dan weet ik weer wat in ieder geval een aantal conflicten kan voorkomen en heeft zij tegelijk een gezellig voorleesmomentje. Want dat is het verhaal ook: grappig, spannend en lief.