Dinoslippers

Nee!

Er vliegt een roze rokje door de kamer.

Er wordt driftig gezocht naar die ene spijkerbroek. Met het gat op de knie. Stampvoetend loopt ze naar de grote kast om hem vanachter een stapel t-shirts te vissen.

Daarna komt het t-shirt met legerprint tevoorschijn en de favoriete dinoslippers.

“Ik wil geen meisjesdingen! Ik wil die stomme rokjes niet aan! Ik ben een jongen!”

Zomaar een doodgewone ochtend op een alledaagse dag in het leven van een zesjarige meisje. Haar moeder staat vertwijfeld in de deuropening. Is dit een tijdelijke fase? Gaat dit voorbij? Of moeten we hier daadwerkelijk iets mee gaan doen? Ze besluit het nog even aan te zien.

“Weet je nog , mama, toen ik in jouw buik zat? Ik was een heel lief jongetje dat lekker op z’n duimpje aan het zuigen was en rondjes draaide in jouw buik. Ik kon heel goed voetballen he? Ik schopte jou de hele tijd. En toen ik geboren was gebeurde er iets heel geks. Mijn piemeltje was er af gevallen. Weet jij misschien waar hij gebleven kan zijn? Ik mis hem zo…… “

Samen op de bank een intens gesprek met een zes-jarig meisje. De moeder besluit in het gesprek mee te gaan om erachter proberen te komen wat er speelt in het hoofd van haar dochter. Is het echt zo? Is ze een jongetje in het lichaam van een meisje?

“Had je in mijn buik nog wel een piemeltje?” “Dat moet toch wel, want ik ben jongetje! En alle jongetjes hebben een piemeltje, maar de mijne is kwijt. Zou ik ook een nieuwe kunnen krijgen?”

“Zou je dat graag willen dan? Zou je niet liever een meisje willen blijven?” Ze begint te huilen. “Ik weet niet hoe dat moet, mama, een meisje zijn. Ik was altijd al een jongetje. En weet je, mama, ik ben net als pindakaas dat per ongeluk in een pot chocoladepasta is terecht gekomen. Iedereen denkt dat er pasta in zit, maar eigenlijk is het pindakaas. Totdat je het weet, dan weet je dat het pindakaas is en dan is het goed. Dan geeft het niet dat het in een verkeerde pot zit.”

De moeder geeft haar dochter vanaf dat moment de vrije keuze in kleding en speelgoed. Het is onvermijdelijk. We zien wel waar zij of hij uiteindelijk uit zal komen. Hopelijk bij zichzelf.

Ze besluit dat ze mag worden wie ze altijd al was.

Lees het prentenboek Goos om te begrijpen waarom pindakaas soms in de verkeerde pot zit